Errol Linton (UK) tiltle: No Entry music: Blues release date: 2020 label: Brass Dog Records info artist: Errol Linton © Rootsville 2020

Drie keer winnaar van de British Best Harmonica Player of the Year Blues Awards. Errol Linton, man met Jamaicaanse roots, is een mondharmonica-fenomeen uit Brixton, een zanger, een songwriter, een schilder en de held van de London Underground, waar hij al 30 jaar, zijn unieke en zeer originele mix van blues met hints naar reggae speelt!

De kennismaking met de man en zijn muziek was meer dan aangenaam en ik vond de combinatie tussen de pittige harmonicablues en de reggae best te pruimen. In de vintage dagen van vinyl had deze release van 11 nummers misschien op de ene kant blues gehad en op de andere reggae. Het is nooit zo eenvoudig, maar de op Jamaica geïnspireerde klanken komen altijd met een flinke dosis blues.

Over de opener  ‘No entry Blues’, bestaat geen enkele twijfel. Het is een moedige zet om te beginnen met een langzame, diepe blues, instrumentaal en gespeeld in de trant van Little Walter.
Hij vervolgt met een Billy Boy Arnold-achtige driving blues-uitvoering van 'Fools For Love' en 'Sad And Lonesome' logenstraft zijn titel door een sterk nummer in Chicago-stijl uit de vroege jaren 60 te zijn.

‘Rain In Your Life’ is een funky blues met veel jammerende harp en de mogelijkheid voor de getalenteerde bandleden om hun kunnen te laten horen. ‘So Many Women’ is een sterke, rockende Chicago-blues song. Het korte ‘Excerpt From Brixton Rush Hour Boogaloo’ neigt al meer naar de reggaekant, maar hoewel dit ongetwijfeld de Jamaicaanse sound is - veel dub-effecten en one-drop ritmes - huilt Errol's harp de blues tijden de hele song. Hij covert zelfs Wolf's ‘Howlin’ For My Darlin ’’ en dat benadrukt ook zijn goede stem, net als ‘Love You True’.
‘Got To Move’ brengt de blues puur en eenvoudig terug, met zijn Sonny Boy Williamson II-verbuigingen in de zang en mondharmonica en de band klopt de nagel op de kop met een Chess-sound zoals wij die kenden in de laten vijftiger jaren. Het afsluitende ‘Big Man’s Gone (I’m On My Way)’ heeft zeer pittige harmonicaklanken, maar deze mooie recht toe recht aan reggae-track had zo uit de vroege jaren 70 kunnen komen.

Dit is meer dan een uitstekende plaat !

tracks:

01. No Entry Blues
02. Fools For Love
03. Sad & Lonesome
04. Rain In Your Life
05. So Many Women
06. Excerpt From Brixton Rush Hour Boogaloo
07. Speak Easy
08. Howlin' For My Darlin'
09. Love You True
10. Got To Move
11. Big Man's Gone (I'm On My Way)